zresztą formule zawartej w Wierszu do wojska polskiego z okoliczności rozpoczętej wojny z Moskwą: &#132;Dziś lub nigdy, śmierć lub życie, / Chwała lub wieczna sromota".<br> Na plus tragedii Wężyka zaliczyć trzeba jeszcze jej niejednoznaczność. Optymizm dziejów okazywał się tu pozorny, skompromitowany pesymistycznym obrazem losu jednostek i narodów oddanych w ręce despoty; a przenikająca cały utwór wizja kraju-więzienia mogła brzmieć niepokojąco aktualnie w odniesieniu do tzw. ziem zabranych i jednocześnie proroczo wobec przyszłości Księstwa. Dzięki temu dzieło, nazbyt polityczne w swojej wymowie, miało od początku kłopoty z cenzurą. Blokadę zlikwidowano dopiero wskutek prośby odtwórczyni jedynej roli kobiecej, Józefy Ledóchowskiej, na której