końcu, po niewoli babilońskiej, wysublimowali ją w czysty, etyczny monoteizm.<br>Ta ewolucja siłą rzeczy musiała doprowadzić do zaniku prymitywnych form zbiorowego profetyzmu. Dlatego też prorocy, których pisma zachowały się w Biblii, nie mieli nic wspólnego z włóczącymi się po kraju wróżbitami. Nie zjawili się jednak na widowni dziejów izraelskich jak "deus ex machina'', lecz stanowili niewątpliwie końcowy produkt wielowiekowej tradycji kolektywnego wieszczbiarstwa religijnego, a więc w pewnym stopniu z niego się wywodzili.<br>Tragiczne dzieje Saula znamy wyłącznie z Biblii i w gruncie rzeczy nie jesteśmy w stanie powiedzieć, ile jest w nich prawdy. Dlatego odnalezienie najskromniejszego nawet dowodu rzeczowego, który by potwierdził w