nie będzie już mogła do nas przychodzić, a Witek tak się rozgniewa na swoją mamę i na babcię, że będzie musiał dostać psa Eksa, który zawładnie chłopcami bez reszty i ja już wcale nie będę potrzebna. Zresztą Eksa raczej unikam, nie lubię jego dzikich pieszczot: rzucił się na mnie kiedyś diabelski bernardyn i psy obchodzę z daleka.<br>Ale na razie jest Witek i jest Wiesia, i wolborski las, i okręt z desek, i spacery z mamusią. Po obiedzie mam "Cudowną podróż", czytaną w starej wozowni, w głębi karety pachnącej skórą. Albumy w bibliotece, rozkoszny kontakt z płóciennymi okładkami, z kartkami o