patrzyły oczy, których nie miał, których nie było widać - których nie widziałam, bo nie mogłam tam patrzeć. Miał czarny mundur, czarne buty i czarne rękawiczki, których nigdy nie zdejmował.<br><br>Kazał mi pilnować ciemności i ciszy. Byłam najmłodsza, najmniej doświadczona. Wiedział, że nie mam bezwzględności i siły. Na tym polegał jego diabelski pomysł. Zapadł wieczór, ale nie wszystkie światła pogasły i niezupełnie zamilkła ludzka mowa, której nie znosił. Uderzył mnie wierzchem dłoni, a gdy się podniosłam, powtórzył z drugiej strony. Bił otwartą dłonią, ale zwalał z nóg za każdym razem. Powtarzało się to co wieczór. Do kuchni przylegała komora, z której rozlegał