tym, czym były: ceremonialnym miejscem dawnych<br>wierzeń, teraz zdegradowanych do stopnia przesądów. Pominięto je także<br>w procesie nobilitacji geograficznej. Pamięć o nich zachowała się tylko<br>wówczas, jeśli wyróżniały się w topografii. W przypadkach skrajnych<br>usuwano je nawet poza nawias znanego świata, jako obszary wyklęte,<br>zakazane, piekielne. W nazwach geograficznych rozmaitych diabelskich<br>dolin, moczarów i pustyń jeszcze dziś możemy doszukać się śladu dawnego, negatywnego sacrum. Jakże<br>to przypomina naszą współczesność - regiony obłożone klątwą sankcji<br>gospodarczych, w odwet za polityczną krnąbrność. Wygony te zachowały<br>się w opisie świata -<br>literackim czy kartograficznym - nie jako miejsca zapomnianego sacrum,<br>lecz wyłącznie jako formy onomastyczne charakteryzujące ukształtowanie