towarzyszy retencja wody. Punktem uchwytu działania mineralokortykosteroidów są komórki nabłonka kanalika dystalnego nerki, a także gruczoły potowe, gruczoły egzokrynne przewodu pokarmowego, m.in. ślinowe, oraz nabłonek jelit.<br>Do grupy głównych mineralokortykosteroidów wytwarzanych w organizmie należą: aldosteron, 11-deoksykortykosteron i kortykosteron. Najsilniejsze działanie spośród nich wywiera aldosteron. U ludzi zdrowych, na diecie z normalną zawartością jonów sodowych, dobowe wytwarzanie aldosteronu wynosi 50-250 mg. W krążeniu aldosteron wiąże się głównie z albuminami; ok. 30-50% pozostaje w postaci wolnej. Z tym wiąże się stosunkowo krótki biologiczny okres półtrwania, ok. 15-20 min. W wątrobie aldosteron jest szybko unieczynniany do postaci tetrahydroaldosteronu. Kortyzol