się tym sposobem od służby wojskowej.<br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br>Wszystko to można tłumaczyć szczególnymi okolicznościami. Jak zauważył Heinrich Brunner, tytuł LVIII odnosił się do sytuacji, w której między stronami wróżdy doszło już do porozumienia i zapłacono część okupu, a część brakującą strona poszkodowana uznała za wierzytelność winowajcy, przyjmując od niego przysięgę, że ureguluje dług. Tak, w powiązaniu z tytułem L (De fides factas), rozumieć można słowa qui eum sub fidem habuit26. W tej sytuacji krewni zabójcy nie byli wystawieni na niebezpieczeństwo. Do zapłaty brakującej części wergeldu obligowała ich rodowa solidarność, ale mogli bezkarnie odmówić wsparcia. Zemsta im nie groziła. W ostateczności tylko sam sprawca