być botanikiem, aby się zorientować, że "Stosunki geobotaniczne Lubelszczyzny" nie są jeszcze florą, lecz szatą roślinną Lubelszczyzny, której zadaniem było - podobnie jak w "Szacie roślinnej Polski" - podanie różnych problemów związanych z roślinnością tego regionu. Dla jej poznania autor przeszedł w istocie więcej niż 80 tys. km. Było to możliwe dzięki długotrwałym (ponad 20 lat) badaniom terenowym po około 4 mies. łącznego pobytu w terenie, pracy w terenie od świtu do nocy - również często w dni świąteczne - i nie korzystania ani razu przez 20 lat z urlopów. W ramach wypoczynku w czasie badań autor nie tylko wykonywał spisy roślin, zdjęcia fitosocjologiczne, ale