nas samych, skierujmy nasze protesty do tych, którzy nawarzyli skwaśniałego piwa. Natomiast nie traćmy energii na bezowocne wzajemne przepychanki, a dyskutujmy nad tym w jaki sposób można by pomóc szpitalowi. Publiczne wystąpienia, w których spieramy się kto z nas bardziej kocha szpital są całkowicie bezowocne i często mają drugie ukryte dno. Słowami najbardziej czułymi i kwiecistymi nie napełnimy pustej kasy szpitalnej. Zamiast komitetów obrony stwórzmy jeden komitet poparcia dla szpitala, w którym wybijający się uczestnicy mogli by liczyć na wdzięczność i uznanie społeczeństwa. Ta propozycja jest jak najbardziej poważna. Jeżeli będą inne rzeczowe propozycje, to należałoby je rozważyć. <br>5. Częścią szpitala