dla moich starych.<br> Wiluś brał ogryzek ołówka i podpisywał się pod pozdrowieniami dla<br>starych.<br><br>&lt;gap&gt;<br><br><br> Byli już na posterunku. Dyżurny siedział za drewnianym poplamionym<br>stołem i pisał na olbrzymim formularzu wszystko, co mówił Stary.<br> - Zabrali go gdzieś przed Bożym Narodzeniem. Ale nie po dobroci. O<br>nie. Przyjechały tu "kanarki", wsadzili go do "budy" i powieźli. Nawet<br>się pożegnać z matką nie zdążył. Zabrali go, to zabrali. Posiedzi sobie<br>trochę, ze dwa lata, i wróci - pomyślałem sobie wtedy. Dwa lata to nie<br>pięć. Da się wytrzymać. Ale nie upłynęły trzy tygodnie. Zamieć na bożym<br>świecie diabelska. Jeszcze się nie położyłem spać, kiedy słyszę do