biedował i potrzebował niezbędnych rzeczy do życia.<br>Lubił kpić sobie ze mnie, że jestem zaopatrzony we wszystko, co potrzebne do prowadzenia gospodarstwa domowego, lecz jednocześnie chętnie posługiwał się tymi przedmiotami. Pod pozorami cynika i złośliwca krył złote serce. Nigdy nie odmówił niczego człowiekowi istotnie potrzebującemu. I miał szeroki gest aż do przesady i śmieszności. Był pierwszym pisarzem, który tuż po wojnie wydał w Krakowie tom wierszy Przekleństwo morza i otrzymał, jak na te czasy, spore honorarium. Z satysfakcją pokazywał plik banknotów kolegom, którzy na próżno oczekiwali pieniędzy za złożone w wydawnictwie utwory. I cóż się okazało? W tym samym dniu, gdy napełnił