w fule, roiły się po trzy i po cztery, przynosząc mi za każdym razem wygraną. Demon gry zląkł się widocznie, że mogę wymknąć się spod jego władzy, jak to było dnia poprzedniego. Przede mną rósł stos banknotów, na których mi nie zależało. Przegrałem największą stawkę mojego życia.<br>Około północy poszedłem do kredensu zamówić kawę. Był to duży, ponury pokój, zapełniony ciężkimi meblami w stylu gdańskim. Na jednej ze ścian wisiała w rzędach cenna kolekcja porcelanowych i fajansowych talerzy. Paliły się tylko boczne kinkiety. Zaszyty w najdalszy kąt, nad szklanką wódki siedział Marian. W pierwszej chwili nie poznałem go, tak był zmieniony