w innych krajach europejskich wskazują, że oparty na pewnych iluzjach, lecz konsekwentnie głoszony ethos zapewniał grupom tym znaczną trwałość i faktyczną wyższość w hierarchii społecznej.<br>"Oparte na iluzjach przekonanie o własnym monopolu na kulturę, pilne przestrzeganie, by się nie zdeklasować, rola, jaką w tej asekuracji gra pewien sposób bycia, rola dobrej reputacji, konformizm, nieproduktywność gospodarcza, a przynajmniej przybieranie jej pozorów, unikanie piętna zawodności, odgradzający od warstw niższych typ wykształcenia" (Ossowska, 1969: 293).<br>- cechy te świadczą o tym, jak w wielkim stopniu ethos ten ukierunkowany był na widzów - na opinię innych, i na przetwarzanie dzięki ich, umiejętnie kształtowanym, postrzeżeniom. Że zjawisko to