rozległej sali zapewne na przesłuchanie.<br>Światło bije od dwu wysokich, zakratowanych okien.<br>Gdy prokurator spyta, czy pamiętam słowa cara Mikołaja I do obywateli warszawskich, odpowiem: - Tak, pamiętam, wasze wysokie błagorodije.<br>- Więc proszę powtórzyć z łaski swojej.<br>- Wówczas powtórzę: "Wierzcie mi, że prawdziwym szczęściem jest należeć do Rosji i korzystać z dobrodziejstw jej opieki.<br>Będę wam czynić dobrze mimo waszej woli".<br>- Tak toczno.<br>Wszelako zapamiętawszy słowa naszego monarchy, nie wziął ich pan do serca...<br>- Nie wiem, co mam przez to rozumieć, wasze wysokie błagorodije?<br>- Proszę nie udawać.<br>Wszak pan, jako polski szlachcic...<br>- Nie jestem szlachcic.<br>Z chłopów się wywodzę i chłopem w