najbliższą tygodniówkę, gdyż widać było, że szczęściarz Alosza i popieści, i rubelki mu spłyną do garści.<br>Tymczasem siódmego dnia Nastia i Alosza poszli do "Jakuta-Paszy", aby im pozwolił pojechać do Kustanaju, bo chcieliby wziąć ślub w prawdziwym mieście. Kto żyw odprowadzał ich do pociągu, z muzyką i żartami, z dobrym słowem, bo miało to być pierwsze małżeństwo skojarzone na nowej budowie, a tacy byli młodzi i śliczni, że narodziła się pomyślna wróżba dla całej osady, choćby na najbliższy rok czy dłużej, zanim budowa się skończy i baraki opustoszeją. Pojechali i nie wrócili więcej. Co się z nimi stało, nikt nie wiedział