że jest intelektualistą, a osiąga to dlatego, że jest filologiem. Dzięki temu zaś ja mogę spać. To śmieszy mnie i frapuje. Czuję niejasno, że można by z tego wysnuć głębszą myśl, ale mi się nie chce. Słońce wpada przez okna wprost na moje nogi i mocno je ogrzewa. Jest mi dobrze. Byłoby mi nawet bardzo dobrze, gdyby nie natrętne i nie odstępujące tutaj nigdy uczucie, że wszystko, co się tu bierze, czerpie swoje wody ze źródła przymusu. Nie miałem dawno listu. Warszawo! Warszawo! Niczego tak nie oczekuję jak listu z Warszawy i niczego się tak nie obawiam. Nie złych wiadomości. Zrobiłem jednostronny