jak inni zostawił w jukach, a odziany był w grubszy nieco sukienny habit z kapturem, który nasunął teraz na głowę i pogrążył się w rozmyślaniach. Znać było, że niechętnie nawet słucha opowieści o sprawie publicznej, a mówić o niej nie chce. Przeczuwał bowiem Jakub de Molay, że dwustuletnie dzieje zakonu dochodzą do pewnej granicy, za którą będą odtąd ważniejsze rzeczy nowe. Już obrona Ziemi Świętej i Królestwa Jerozolimskiego nie będzie głównym zadaniem rycerzy, może wymyślona przez nich i tak rozwinięta bankowość będzie ich zadaniem, może badanie historii, a może wędrowanie po oceanach czasu i przestrzeni przeznaczy im teraz Pan? Zadrżał, tak