i chrześcijan" ("Znak" 468, maj 1994 rok). Autor przedstawia tam swoje przemyślenia na temat zmiany stosunku Kościoła katolickiego do Żydów i judaizmu po Soborze Watykańskim II. Mniejsza o wartość tychże przemyśleń, uderzyło mnie co innego - otóż autor, <orig>oratorianin</>, a więc osoba niejako z natury rzeczy obeznana z pismami Newmana, najpierw dochodzi do wniosków absolutnie sprzecznych z tym, co Newman pisał i mówił, a następnie przytacza, jakby uzasadniając swe stanowisko, znane twierdzenie kardynała, iż "tu na ziemi żyć znaczy zmieniać się; być doskonałym, to zmieniać się często". Powtarzam: nie będę zgłębiać argumentów Dujardina, mój cel jest znacznie skromniejszy. Nie poprzestanę nawet na wykazaniu, iż