rozważaniach o kulturze masowej nie ograniczano się do uwag o wpływach dziennikarstwa, dostrzegano jeden gatunek, który ze względu na osadzenie literatury w społeczeństwie okazał się szczególnie ważny, a jego rola była jeśli nie dwuznaczna, to przynajmniej zróżnicowana. Chodzi oczywiście o powieść. Krytycy młodopolscy nią nie gardzili, poświęcali jej w swych dociekaniach dużo miejsca, byli jednak świadomi, że jest ona w sposób szczególny uzależniona od rynku. I wprowadzali wyraźne rozgraniczenia. I w tym dwaj wielcy antagoniści - Miriam i Brzozowski - niewiele się od siebie różnili. Pierwszy już na samym początku pisał o "nikczemnym, pseudoliterackim rodzaju, zwącym się <hi rend="spaced">powieścią fejletonową</>, a mającym na celu