36-39 stanowią, jak na to wskazuje porównanie z rozdziałem pięćdziesiątym drugim Księgi Jeremiasza, zakończenie właściwej Księgi Izajasza, zaczerpnięte z Ksiąg Królewskich (2 Krl 18, 1-20; 9, 1-36).<br>Już na pierwszy rzut oka widać, że część pierwsza zawiera głównie zapowiedź sądu i kary, druga zaś zapowiada pociechę i dodaje otuchy. W pierwszej, będącej mieszaniną danych autobiograficznych proroka z jego mowami, często pojawia się imię Izajasza. W drugiej natomiast mamy tylko nauki prorockie i różne urywki liryczne, a imię proroka nie pojawia się ani razu. Tłem pierwszej są wspomniane tu uprzednio wydarzenia, drugiej zaś - częściowo Babilon w okresie chaldejskim (nowobabilońskim około