się swojego domu, rodziców, tego, co robią i jak się zachowują, w relacjach z rówieśnikami kłamie, by na tych kłamstwach piękniejszych od prawdy zbudować jakoś swą pozycję i atrakcyjność społeczną. W ten sposób broni rodzinne gniazdo, za wszelką cenę starając się przedstawić je w lepszym świetle. Taka postawa dziecka bywa dodatkowo wzmocniona postępowaniem rodziców. Gdy nie są oni w stanie zaakceptować siebie, przyjąć i poczuć się godnie z tym, co mają (np. pozycja materialna), gdy sami wstydzą się swego losu, szpanują i udają kogoś innego, niż są w rzeczywistości, tworząc mistyfikację na użytek sąsiadów i znajomych, wtedy uczą dziecko podobnych zachowań