zatrzymał się na wybetonowanym placu z trzech stron otoczonym lasem. Wielkie czarne psisko wyskoczyło zza krzaków i na widok wyglądających zza brezentowej budy nieznanych żołnierzy zaczęło szczekać grubym basowym głosem. <br>Z prawej strony wznosił się długi pogrążony w ciemnościach trzypiętrowy budynek. Tylko tuż przy wejściu paliła się migająca mlecznobiałym światłem dogorywająca jarzeniówka. Wysoki żołnierz wyszedł z budynku, zbiegł po ośnieżonych schodach i energicznym krokiem podszedł do ciężarówki.<br>- Spokój Kazan! - krzyknął do ujadającego psa. Wilczur przestał ujadać i skuliwszy uszy zaczął się do niego łasić<br>- Nowicki! Znowu się opierdalasz na posterunku! - zawołał do chodzącego przy bramie wartownika - Dlaczego pies nie przywiązany?! Wartownik