rzecz farmakologii. Nie poszłam jednak po "burzę hormonów" i nie bałam się. Zastanawiałam się nawet gdzie postawię łóżeczko, czy to byłby chłopiec, czy dziewczynka, jak będzie wyglądało i ... i już nawet pokochałam to dziecko. Pokochałam własne urojenia, iluzje, bo nie noszę w sobie zarodka maleńkiej istotki. Owoc naszej miłości nie dojrzał - można chyba tak to określić. Wszystko przed nami. Jeszcze przyjdzie czas na macierzyństwo. Oby nie w przyszłym miesiącu! &lt;emot&gt;:)&lt;/&gt; <br>Zameldowałam się dziś na stałe we Wrocku. Ileż to załatwiania, bieganiny - pieprzona biurokracja. Teraz mam 2 tygodnie na wymianę dowodu osobistego. A te nowe dowody to paradoks! Kawałek łatwo gubiącego się plastiku