w szufladzie, wystąpię godnie.<br>- To się pospiesz - Ferenz stukał paznokciem w szkiełko płaskiej, złotej Doxy.<br>- Wiesz, o czym będzie mowa?<br>- Wiem - podniósł brwi i widząc ich zaciekawienie wycofał się zamknąwszy drzwi.<br>- Pewnie znowu zaczną mnie wychowywać - westchnął Istvan - mam dosyć tego strofowania.<br>- Nie, twoja sprawa czeka na właściwą porę. Jeszcze dojrzewa... Ja też wiem, o co Staremu chodzi.<br>- Wszyscy wiedzą oprócz mnie. Jestem niegodny zaufania - chodził po pokoju zaciągając krawat z wyrazem udręki, trochę jak stryczek.<br>- Najlepszy dowód, jak się oddaliłeś; Istvan, nie można myśleć tylko o niej jednej. Gdybyś przed zaczęciem pracy przyszedł powiedzieć mi głupie "dzień dobry'', szepnęłabym ci