gołębi na dachu i zaraz uderza nowa fala. Krótki, straszny bunt przeciw pętom, przeciw tej dziewczynie, molochowi pożerającemu życie i szczęście Bogny.<br>- Może nie powinniście nigdy się wiązać i mieć dziecko - szare, nakrapiane złotymi iskrami oczy córki patrzą na Bognę z samego wnętrza Bogny, jakby ta duża Ulka wciąż jeszcze dojrzewała w jej brzuchu.<br>Co ty wygadujesz, dziecko - odpowiada w myśli Bogna po raz niewiadomo który na to pytanie-krzyk o miłość, uwagę, potwierdzenie potrzeby wywołania jej na świat, zadane dawno temu. - Nie mów tak nigdy więcej! Kocham cię, bez ciebie nie wyobrażam sobie życia.<br>Bogna wraca do rzeczywistości. Znów siedzi