W niektórych pracach determinowanie uczestnictwa w kulturze przez wykształcenie traktuje się jako na tyle udowodnione, że nie podlegające dyskusji. Czasami ów stopień oczywistości przybiera postać rezygnacji z przytaczania danych z własnych badań, jako że "sprawy te są powszechnie znane i dowiedzione, a potwierdzają je również nasze badania [...].<br>W tej sytuacji dokładny przegląd formułowanych też zawartych w analizowanych pracach wydaje się być szczególnie interesujący. Jego zaś efekt trudno uznać za potwierdzenie wyżej przedstawianych stanowisk. Rzeczywistość badawcza dostarcza bowiem szereg trudności, przykładów odrębności wyników od tez formułowanych na interesujący nas temat wykształcenia w ramach szerszych zakresowo zmiennych wielowymiarowych, b) ujmowanie czynnika wykształcenia w