właśnie ta dziedzina pochłonie go najbardziej.<br> Z Quetta w północnym krańcu Indii odkomenderowano go na południe do Bangaluru. Potem służył w Birmie, następnie na wyspach Andaman, gdzie zlokalizował akcję romantycznej powieści "Dzieci oceanu", którą krytycy przyrównywali do dzieł Stevensona. Jest to opowieść o namiętnej miłości zakończonej tragedią. Podjął wątek nie dokończonego dramatu Byrona, opublikował zbiór poezji pod tytułem "Na wygnaniu". Powieść romantyczna "Duch burzy" dotyczy tragicznego tematu handlu niewolnikami.<br> "Powróciłem znów do Indii, pozostawiając w ojczyźnie żonę i troje dzieci. Miałem trzydzieści osiem lat i po dwudziestu latach służby doszedłem w 1893 roku do rangi majora-lekarza". Tak zwięźle podsumował sam