gatunkowej poetyki oraz manewrowania efektami scenograficznymi skłaniała historyków literatury do pytania o skalę rozbieżności między wymową tekstu czytanego a tego, który przemawia ze sceny. Im więcej w utworze czytanym jest niedopowiedzeń, miejsc niedookreślonych, tym większe jego przestrzenie musi wypełniać wyobraźnia odbiorcy - samodzielnie czytającego dramat lub oglądającego go w teatrze, gdzie dopełnia tekst wizja reżysera.<br>Różnice między "widzeniem" dzieła w trakcie lektury i widzeniem go w teatrze są szczególnie wyraziste w przypadku scen dziejących się o zmroku lub nocą; a tych wiele w dramatach autora Snu srebrnego Salomei. W teatrze - gdy noc - na oświetleniu opiera się inscenizacja, często wydaje się ono ważniejsze