w licznych rozmowach jako zawodowy pracownik GOPR, a zarazem taternik i grotołaz, asystując E. Strzebońskiemu w różnych spotkaniach "okrągłego stołu". Ostatecznie przyjęto kompromisową formułę, wychodząc z założenia, że jedynym organem powołanym do prowadzenia działalności ratowniczej jest GOPR - i do Pogotowia wstąpiło kilku wybitnych grotołazów. Dla ratowników tatrzańskich był to mocny doping, ostro ruszyło szkolenie, sprowadzono sprzęt, nawet tak specjalistyczny jak kompletne aparaty do nurkowania. Wyłoniono zespół ratowników nurków, licząc się z koniecznością prowadzenia akcji ratunkowej także w partiach jaskiń zalanych wodą.<br>Życie wprowadziło jednak korekty do tych z rozmachem i wyobraźnią zakrojonych poczynań. Pogotowie stanęło bowiem wobec dylematu: czy utrzymywać dużym