teatru nie wyniósł zeń nauki moralnej, surowej i głębokiej. Dlatego [autor tego dramatu] ma nadzieję, że z Bożą pomocą będzie ukazywał na scenie &lt;gap&gt; tylko tematy pouczające. Chętnie ukaże trumnę w sali bankietowej, modlitwę zmarłych słyszaną spoza odgłosów orgii, habit obok maski. &lt;gap&gt; Autor wie, iż sama sztuka, sztuka czysta, sztuka w dosłownym sensie, nie stawia przed poetą wszystkich tych wymagań; lecz autor sądzi, że szczególnie w teatrze nie wystarcza samo wypełnienie warunków sztuki."&lt;/&gt;<br>[Dygresja. Słowacki nie musiał troszczyć się o walory dydaktyczne, nie musiał uwypuklać morału. Mógł dzięki temu bywać niejednoznaczny, nie rozstrzygać wyraziście, co dobre a co złe, wprowadzać zakończenia otwarte