narracji zaś autorka w sposób niewymuszony posługuje się mową pozornie niezależną, prowadząc ją sprawnie z punktu widzenia kolejnych bohaterów. Żadnych cudactw - porządne, solidne rzemiosło.<br>Co więcej, Olga Tokarczuk obdarzona jest jeszcze rzadszym talentem stwarzania przy użyciu zaledwie kilku kresek znakomitych, pełnokrwistych postaci. Rzadko która książka poszczycić się może galerią tak doskonale opisanych i przekonujących bohaterów. Te dwa talenty - do słów i postaci - w zupełności wystarczają, by dostrzec w Oldze Tokarczuk pisarkę naprawdę dużego formatu.<br>W zestawieniu z tymi pochwałami streszczenie fabuły "E.E." zabrzmi rozczarowująco. Ale też fabuła ma tutaj wyraźnie pretekstowe znaczenie, służy raczej przedstawieniu świata, niż samodzielnemu przekazowi - co