estetycznej patrzy na piękno przyrody jak na coś,<br>co nie ma związku z innymi wartościami tkwiącymi w przyrodzie, a także<br>gubi związek przyrody z antroposferą. Jak wyglądałby<br>widok z okna, gdyby jego perceptor szukał w nim np. jedynie napięć<br>pomiędzy kształtami ostrymi a obłymi? Choćby nawet uzyskał w tym<br>zakresie doskonałość, byłoby to jedynie coś w rodzaju sprawnego<br>rozwiązywania rebusów.<br> Przeżycie estetyczne wypreparowane z doznań odbieranych od przyrody<br>posiada charakter jakby "improwizacji na temat" - np. na temat<br>krajobrazu, kiedy to pobudzona widokiem wyobraźnia dokomponowuje jakąś<br>strukturę paraartystyczną zróżnicowaną i nieoczekiwaną - np. "krajobraz<br>walki na wietrze", "poetyczny krajobraz absolutnej ciszy zieleni".<br>Bardziej