miał podobne założenie: zamożne małżeństwo, odbywające letnią przejażdżkę jachtem, spotyka młodego włóczęgę, który powoduje brutalne emocjonalne rozliczenie między tymi trzema osobami. Podobnie było w nakręconym już w Anglii "W matni", filmie skądinąd uważanym przez amatorów za najważniejsze osiągnięcie Polańskiego: do pałacu, oddzielonego pasmem wojny od lądu, zamieszkałego przez bogatą parę, dostawał się przestępca uchodzący przed policją i jego obecność powodowała eksplozję stłumionych urazów, co doprowadzało aż do zabójstwa. Możliwe, że we wszystkich tych filmach Polańskiego pociągał podobny temat: piekło, które ukrywa się w związku małżeńskim i wybucha pod wpływem kontaktu z trzecim charakterem, zazwyczaj bezwzględnym, jaskrawym, anarchicznym.<br><br>Bowiem wyglądało na to