na terenie rzymskim wykrystalizować jeden jedyny wynik, właśnie ten, który się wykrystalizował. Tak czując, chociaż nada! z bólem myślałem o ojcu i oburzałem się na niesprawiedliwość, która nas spotkała, w jakiś sposób nawykłem do swojej porażki głównie właśnie przez to, że stała za nią logika, obca mi, ale wiążąca wszystko dotąd w mojej sprawie, ze swojego punktu widzenia, dorzecznie i ściśle. <page nr=188> A najpewniej nie było tak: Wskazywał na to list Campillego. I to ponad wszelką wątpliwość. Wskazywała treść listu, a przede wszystkim- jego ton, ton taki, jak gdyby czekające nas jeszcze czynności w kurii, konieczne dla zakończenia sprawy, były prostą konsekwencją