Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Kultura
Nr: 7-8
Miejsce wydania: Paryż
Rok: 1964
Tytuł: Kultura
Nr: 7-8
Miejsce wydania: Paryż
Rok: 1964
brody przyjąć motywy, które mnie skłoniły do jej noszenia.
Absurdalność cenzury
Instytucja cenzury opiera się na przesłankach, jakie wystarczy sformułować, by okazać ich niedorzeczność.
Założenie, iż można mianować państwowych funkcjonariuszy "nadzorcami serc, wszechwiedzącymi filozofami, teologami, politykami, stawiając ich na równi z Appolinem delfickim", jest "zarozumiałym wyobrażeniem państwa policyjnego", które nie dowierza społeczeństwu nawet w najprostszych sprawach, ale stoi na stanowisku, iż "dla urzędników nawet rzeczy niemożliwe mają być możliwe".
Marks analizował ten. aspekt instytucji cenzury wnikliwie i dowcipnie oraz sugerował w konkluzji, iż założenia, na jakich cenzura się wspiera, są obelgą dla ludzkiej inteligencji. Jeśli cenzor ma wydawać sąd o publikacjach
Absurdalność cenzury
Instytucja cenzury opiera się na przesłankach, jakie wystarczy sformułować, by okazać ich niedorzeczność.
Założenie, iż można mianować państwowych funkcjonariuszy "nadzorcami serc, wszechwiedzącymi filozofami, teologami, politykami, stawiając ich na równi z Appolinem delfickim", jest "zarozumiałym wyobrażeniem państwa policyjnego", które nie dowierza społeczeństwu nawet w najprostszych sprawach, ale stoi na stanowisku, iż "dla urzędników nawet rzeczy niemożliwe mają być możliwe".
Marks analizował ten. aspekt instytucji cenzury wnikliwie i dowcipnie oraz sugerował w konkluzji, iż założenia, na jakich cenzura się wspiera, są obelgą dla ludzkiej inteligencji. Jeśli cenzor ma wydawać sąd o publikacjach
brody przyjąć motywy, które mnie skłoniły do jej noszenia.<br><gap><br><br><tit>Absurdalność cenzury</><br><br>Instytucja cenzury opiera się na przesłankach, jakie wystarczy sformułować, by okazać ich niedorzeczność.<br><gap><br>Założenie, iż można mianować państwowych funkcjonariuszy "nadzorcami serc, wszechwiedzącymi filozofami, teologami, politykami, stawiając ich na równi z Appolinem delfickim", jest "zarozumiałym wyobrażeniem państwa policyjnego", które nie dowierza społeczeństwu nawet w najprostszych sprawach, ale stoi na stanowisku, iż "dla urzędników nawet rzeczy niemożliwe mają być możliwe".<br><page nr=34> Marks analizował ten. aspekt instytucji cenzury wnikliwie i dowcipnie oraz sugerował w konkluzji, iż założenia, na jakich cenzura się wspiera, są obelgą dla ludzkiej inteligencji. Jeśli cenzor ma wydawać sąd o publikacjach
