i nieproporcjonalna. Ojciec zresztą doskonale znał możliwości swoich ludzi i partaczy nie dopuszczał do robót, wymagających doświadczenia.<br>Zwózka była dla dzieci i młodzieży atrakcyjniejsza niż &lt;orig&gt;stożenie&lt;/&gt;. Można było wdrapać się na sam wierzch wozu wyładowanego sianem i jechać do domu, a potem wracać na łąkę z nogami dyndającymi między szczeblami drabin.<br>Podobnie jeździło się na snopach, kiedy nadszedł czas młocki i wozy ze zbożem zajeżdżały jeden za drugim do młocarni. Kłosy i słoma drapały gołe nogi, które potem przy myciu szczypały boleśnie. Siano było jednak przyjemniejsze, ale jeżdżenie na zbożu należało do fasonu i też dawało satysfakcję. Podobnie jak chodzenie w