Wyrazem tej opozycji było tajne pismo "Głos Kapłana Polskiego", ukazujące się od czerwca 1862 roku i redagowane przez księdza Karola Mikoszewskiego. Feliński wiedział, kto redaguje atakujące go zajadle pismo, Mikoszewski jednak mógł być spokojny - arcybiskup zostawiał tę wiadomość przy sobie.<br>Bardziej może jeszcze niż dobre stosunki Felińskiego z rządem Wielopolskiego drażniły opinię niepodległościową częste wizyty arcybiskupa w Belwederze. Felińskiego łączyły z parą wielkoksiążęcą więzy nie tylko oficjalne, lecz i więzy wzajemnej sympatii. Arcybiskup Feliński uważał, że wielki książę korzystnie wyróżniał się na tle petersburskich polityków, miał "&lt;q&gt;w swym charakterze coś rycerskiego, coś szlachetnego&lt;/&gt;". Poza tym - o czym wiedział Feliński - wielki książę