czadu, słychać ryk silników na pochylniach. Pusto.<br>Carlos czuje, że ktoś łapie go za łokieć i pociąga do tyłu. Bezwiednie próbuje się bronić i poddaje się dopiero wtedy, gdy wreszcie dociera do niego poddenerwowany szept tuż za plecami:<br>- Robimy spierdalanko, stary. Raz, raz.<br>Wmieszani w gromadę pasażerów, Carlos i Gipson drepczą w stronę ruchomych schodów, lecz w ostatniej chwili skręcają i przemykają się do przedsionka windy pasażerskiej.<br>- W dół?<br>- Do lochów.<br>- Dobrze, rzecze jenerał. Jebitnie. Ale ty...<br>- Ani słowa, przyjaciółko - ucina Gipson i wciska najniższy guzik. Wysiadają w brudnawej salce przy kasach Adirondacks Trails i nie spiesząc się ani nie rozglądając