udawała zdziwienie. - Dlatego cię to dotyka, bo myślisz tak samo.<br>Znowu dobiegło ich z dali ptasie popiskiwanie żebraka, pochłaniał je szum przelewających się wód.<br>- Na co on liczy? - wpatrywał się w nagi tors ciemniejący pośród guzowatych, na wpół obnażonych korzeni palmowych. Jak kogucie ogony zwisały nieruchomo liście w niebie pełnym drgającego światła.<br>- Jest podobny do mnie - zamyśliła się. - Chce zwrócić na siebie uwagę.<br>- Dlaczego siadł tak daleko?<br>- Nie chce być natarczywy.<br>- Myślisz, że czeka na nas?<br>- Żebrak, choć nie tak bezwstydny jak ja, ale na pewno żebrak. My się od razu poznajemy - rysowała palcem łuki na piasku i patrzyła tępo, jak