kieszeni suwak logarytmiczny klepnął nim Tęgopytka w ramię mówiąc "byłeś, jesteś i będziesz inżynierem", "chlubą politechniki" - dodałem, "tak jest, chlubą politechniki" - powtórzył Henryk Wiator. Wznieśliśmy szklanice, uczciliśmy łykiem powrót Tęgopytka do stada inżynierskiego, po czym Tęgopytek powiedział do Wiatora "to jedna z droższych twoich wódek", "daj spokój - on na to - drobnostka", "ale pouczająca - mówił dalej Robert - lubię spełniać życzenia durniów, jeżeli mogą za to zapłacić, nie wierzyłeś, że żyję tak, jak żyję, bez konkretnego powodu, to wymyśliłem ci powód, który mogłeś zrozumieć. Powód zrozumiały dla durnia", gonokoki jak oszalałe zaczęły wirować wokół jarzeniówki, Wanda krzyknęła "korpus odzyskał!", a Tęgopytek podniósł się