i z Płazowa zebrał i opublikował w 1921 r. Zygmunt Łazarski, zamieszczając ich odbitki faksymilowe wykonane z desek zachowanych w klasztorach żmudzkim i płazowskim. Wybór drzeworytów opublikował też wspomniany Władysław Skoczylas. Stworzył on ważna w dziejach naszej sztuki "polska szkołę drzeworytu". Z kolei Ksawery Piwocki wydał w 1934 r. Ludowy drzeworyt w Polsce, w którym zanotował nieliczne zachowane wiadomości o twórcach drzeworytów, zwłaszcza o ojcu i synu - Maciejach Kostryckich z Płazowa. <br>Teka Łazarskiego pozwala zorientować się w repertuarze tematów rozpowszechnionych w promieniu oddziaływania ośrodka żmudzkiego i płazowskiego, a więc na pograniczu litewskim. Znów stykamy się z sytuacja, w której pogranicze wzbogaca