nie udawał, że wie coś, czego w istocie nie wiedział. Sądzę również, że w pozaświadomych głębinach człowieka nie kryją się żadne możliwości objawień i że pochylając się nad tą studnią w nadziei ujrzenia czarów, zobaczy się tylko odbicie własnej twarzy. Wdzięczny więc jestem marksistom za ich napaści na naszą ojczyznę duchową i na mentalność religijnego laika. W pewnym jednak punkcie drogi nasze się rozejdą. Nie będę jak oni zaprzeczał istnieniu skłonności metafizycznej w ludzkiej naturze, ani oburzał się na pewien rodzaj intuicji intelektualnej, zdolnej odkryć stałe walory i trwale obowiązujący ład ludzkich postępków. Jeżeli poszukiwanie jakiegoś bliżej nie określonego absolutu "par