co przedtem rozpoczęli [obrady wiecu]"&lt;/&gt;. <br>Szczegóły zawarte w tej relacji pozwalają odtworzyć topografię miejsca wiecowego. Uczestnicy zgromadzenia ustawiali się, podobnie jak w przytoczonej wzmiance Kosmasa, w wielki krąg. W obrębie tego kręgu była pusta przestrzeń, a w samym jej środku znajdowało się miejsce dla mówcy. Tam pojawił się Lebuin "w duchownej szacie" i stamtąd, stojąc na ściętym pniu drzewa (conscedens truncum arboris), przemawiał również Buto. Ów pień wydaje się odpowiednikiem "stopnia wiecowego" na szczecińskim placu, skąd mówił do tłumu święty Otton, a następnie pogański kapłan.<br>Zbulwersowani mową Lebuina, ustawieni w krąg uczestnicy saskiego wiecu podbiegli do znajdującego się tuż obok ogrodzenia