oficjalnego Kościoła. Protestowali tylko raskolnicy, okrutnie za to prześladowani. Po śmierci patriarchy Adriana w 1700 r. Piotr nie pozwolił obsadzić tronu patriarszego, zlecając tymczasowe zastępstwo metropolicie riazańskiemu. W 1721 r. oficjalnie zniósł patriarchat i podporządkował Kościół jednemu z kolegiów rządowych, zwanemu Najświętszym Synodem Rządzącym. W skład Synodu wchodzili odpowiednio dobrani duchowni, ale na jego czele stał mianowany przez cara świecki oberprokurator. Odtąd Kościół zaczął być jedną z gałęzi administracji państwowej; duchowni otrzymywali pensje i musieli wypełniać wszelkie polecenia władzy państwowej, co zmniejszało znacznie ich autorytet. Prawosławie sakralizowało władzę i pogłębiało szowinizm rosyjski, szerząc wrogość do innych religii, zwłaszcza katolicyzmu. Piotr Wielki