czarno</><br><br>- Kiedy uczył w liceum, nosił się na czarno. Nazywany był "czarnym malarzem". Nosił płaszcz, kapelusz, a na ramieniu skórzaną, mocno wyświechtana torbę - wspomina jego przyjaciel, Zygmunt Rzadkosz. Określenie takie zyskał także dzięki swoim mrocznym pejzażom. - Staszek był kawalarzem, na każdą życiową sytuację miał jakąś gotową anegdotę, Był artystą całą duszą, człowiekiem niezależnym. Wolał towarzystwo tych, którzy się stoczyli, którym można było w jakiś sposób pomóc, niż tych, którzy byli na świeczniku. Gdyby się ugiął przed komuną, na pewno zrobiłby o wiele większą karierę - twierdzi przyjaciel. - Nigdy nie widziałem go przy pracy. Gdy przychodziłem do pracowni, zaraz przestawał malować. Pojawiała się kawa