drudzy ťniespodziankęŤ, jedni ťsztukęŤ, drudzy to wszystko, co za<br>sztukę nigdy przedtem podawać by się nie ośmielało&#148;.<br><br>Wśród klientów rodzimych antykwariatów i domów aukcyjnych zdają się<br>przeważać zwolennicy pierwszej opcji. Stąd &#151; większe powodzenie<br>nieskazitelnych kontynuatorów realizmu i akademizmu nad prekursorami<br>modernizmu czy epigonów modernizmu nad równolegle tworzącymi w<br>dwudziestoleciu międzywojennym zwolennikami nowych prądów w sztuce.<br>Stąd &#151; dużo większe zainteresowanie powojennym malarstwem kontynuującym<br>przedwojenne tradycje niż sztuką awangardową, abstrakcyjną,<br>niefiguratywną. Wyjątki od tej reguły są nieliczne, zaliczyć do nich<br>można np. zainteresowanie Witkacym czy niektórymi przedstawicielami<br>Szkoły Paryskiej.<br>W efekcie dochodzimy do dość oczywistego wniosku: wszelkie uogólnienia<br>skazane są na