absolutnie żadnych złych przeczuć, żadnej tak zwanej kobiecej intuicji czy wizji tego, co się miało wydarzyć. Teraz natomiast dopadł ją strach tak wielki, że chociaż tłumaczyła sobie jak potrafiła najrozsądniej, w żaden sposób nie mogła się uspokoić.<br>Tych kilka metrów od drzwi do okna przemierzyła do rana setki razy. Telefonowała dwukrotnie do Ryszarda S., czy może przypadkiem Mirek nie wrócił do niego, lub w jakiś inny sposób się odezwał. Zadzwoniła też do kilku szpitali, czy nie przywieziono mężczyzny o jego personaliach lub wyglądzie. Jednocześnie usiłowała dowiedzieć się, dlaczego wciąż jeszcze nie wracała do domu Agnieszka. Ale u jej koleżanki, Moniki, nikt