są w mniejszości. Studentów też mało, młodzi ludzie w RFN są na ogół apolityczni, choć od czasu wojny w Kosowie ciągle ich w szeregach PDS przybywa. To ci, którzy rozczarowali się do Zielonych, a na SPD już nie mogą patrzeć. Bo czerwień SPD to szminka - jak powiada poeta i były dysydent NRD-owski Wolf Biermann - a czerwień PDS to krew. Przelewana w przeszłości za słuszną sprawę - z tym stwierdzeniem Kirstin Raduge zgadza się bez zastrzeżeń. Gdy spotykamy się ponownie, grono jest kameralne, poza szefową przyszła jeszcze urodziwa studentka Ulrike Bruggemann, lat 24, oraz bezrobotny metalowiec, już sympatyk partii, lecz jeszcze nie