raz pierwszy nie<br>włożył tej swojej chustki z supełkami. Wiosłował w białej kamizelce.<br> Powoli mgła ustępowała. Z lewej strony zobaczyliśmy drewniany barak<br>na wzgórzu - taką ruinę z pustymi oknami. Na brzegach rosły olchy i<br>wierzby. W mgle nad wodą majaczyły pnie pochylonych drzew, gałęzie<br>zwieszone nisko. Dalej widać było łąki - dywaniki jaskrów. Rzeka była<br>coraz szersza - zrobiło się przestronniej, widniej.<br> Ojciec prawie nie używał wioseł. Płynęliśmy unoszeni prądem,<br>obracając się wkoło. Patrzyłem na góry za nami. Wydawały się<br>ciemnofioletowe. Potem znów płynęliśmy jak przez mroczny tunel, pod<br>olchami i wierzbami. Mijaliśmy stare pomosty ze spróchniałych desek.<br> Zdawało mi się, że mgła