tak piękny i słoneczny, jak tamtej pierwszej jesieni. Znów nocami przeciąga nad nami głuche dudnienie bombowców, znów strach wygania tysiące ludzi z zagrożonego miasta. Ale jak inaczej "teraz"! Trzy lata takiego czasu to coś znaczy. Trzy lata to mało, gdy się je wspomina, lecz jak wiele, gdy się ten czas, dzień po dniu, przeżywa. <br> Kochany Czesławie, muszę Ci się przyznać, że nieraz, gdy było bardzo ciężko, gdy i sprawy własne za bardzo bolały, a świat, w którym żyjemy, rzucał tylko zło i cierpienie, miewałem chwile zwątpienia, czy to wszystko, my i życie, czy to w ogóle ma jakiś sens. Zdaje się, że te